سورهي قدر، با اشارهاي به شب آغاز ميشود، و با رسیدن به فجر و روشنايي فرجام مييابد. اين ترتیب نمادين كه در اين سوره آمده، طیف گستردهاي از وقايع انساني را، به ياد ميآورد. اين وقايع ميتواند مربوط به زندگي يك فرد باشد كه چگونه خود را از تاريكيهاي ذهني و انديشگي به آگاهي و روشنايي ميرساند و به اين گونه شاید راه سامان يافتن خويش را پیدا ميكند و تقدير خودرا در روشنايي رقم زند.