در داستان آفرینش، "کلمه" بیان درد فراق انسان از بهشت گمشده‌‌ است. بهشتی که فریب و نیرنگ و جنگ در آن نباشد. در قرآن به دو گونه از کلمه یاد شده شده که عبارت است از کلمه طیبه که نو به نو ثمر می‌دهد و آدمی را به روشنایی رهنمون می‌شود کلمه طیبه و خبیثه به لحاظ آوایی یگانه هستند، اما بسا کسان که کلمه‌ی طیبه‌ی آزادی و عدالت را تنها به تظاهر و ریاکاری بر زبان می‌آوردند. و چنین است که کلمه‌ی طیبه بی‌آنکه به لحاظ آوایی تغییر کرده باشد به کلمه خبیثه بدل می‌شود. 

در قرآن، سیر نمادین "کلمه" از داستان هبوط آدم آغاز می‌شود، تا ابتلای ابراهیم به کلمات، و بعد داستان موسی تا عیسی و محمد. در بازخوانی تازه از این داستان‌ها می‌بینیم "کلمه" با زبانِ هنر آمیخته است تا هنرمند بتواند درد جدایی انسان از آنچه باید باشد و نیست، بیان کند

فایل صوتی در باره کلمه